De grootste oorzaak van relatieproblemen van stellen die net een kind hebben gekregen, is (naast slaapgebrek en sociale isolatie) de ongelijke verdeling van het huishouden. Vrouwen nemen in een man-vrouwrelatie nog steeds het grootste gedeelte voor hun rekening. Wat heeft dat voor effect op je relatie?
Het maakt niet uit hoeveel kinderen er zijn of wie er het meest verdient: de vrouw neemt de meeste huishoudelijke taken op zich. Ook nog in de 21e eeuw. Een onderzoek van Warwick University concludeert zelfs dat hoe meer de man verdient, hoe minder hij in het huishouden doet.
Het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) publiceerde een rapport waaruit bleek dat vrouwen 65% van de onbetaalde arbeid doen. En dit is niet minder geworden nu vrouwen meer uren zijn gaan werken.
Van gelijke verdeling komt weinig terecht
Natuurlijk is 65% beter dan veertig jaar geleden, maar het is nog geen 50%. En dat is vaak de insteek van tweeverdienende stellen die op het punt staan om hun eerste kind te krijgen: we gaan het samen doen, de taken eerlijk verdelen. In de praktijk komt daar weinig van terecht.
Ook aan de zorgtaken die met de kinderen samenhangen doen besteden vrouwen gemiddeld 21 uur per week en mannen 10 uur. Ook geen gelijke verdeling. Deze twee feiten (de vrouw besteedt meer tijd aan zorgtaken én aan huishoudelijke taken), zorgen voor onvrede, irritatie en zetten de relatie onder spanning. Samen met de financiële conflicten die ermee gepaard kunnen gaan (jij verdient minder dus is het logischer als jij minder gaat werken en meer zorgt) zorgen ervoor dat de ongelijke verdeling van taken een van de meest genoemde oorzaken is van relatieproblemen.
Diepgeworteld patroon
Waarom het voornemen om de taken gelijk te verdelen meestal niet lukt, heeft te maken met een diepgeworteld patroon. Stephanie Wiesmann promoveerde op de rolverdeling van jonge ouders. Hoewel de meeste stellen de taken gelijk wilden verdelen, begon dat na de geboorte van hun kind al snel richting de moeder te verschuiven. Hoe dat komt heeft te maken met:
- Niet serieus genoeg over het onderwerp spreken in de aanloop naar het ouderschap
- Impliciete besluitvormingsprocessen nemen het over na de geboorte
- Die zijn vooral gebaseerd op een traditionele rolverdeling (zelfs bij progressieve stellen)
Doordat de vrouw zwangerschapsverlof heeft, sluipt er al snel in dat zij de meeste huishoudelijke taken en zorg op zich neemt. Als het verlof is afgelopen is de toon al gezet. De vrouw is er door het verlof ook handiger en efficienter in geworden en de man is eraan gewend geraakt. En zo ‘specialiseert’ een van de ouders zich in het ouderschap en loopt het al snel anders dan je had bedacht.
Hoe geef je het schortje over?
Om niet in deze ongewenste situatie te belanden is het belangrijk om in de aanloop naar het ouderschap serieus over de verdeling van het huishouden en de zorgtaken te praten en om deze verdeling na de geboorte ook vol te houden, zodat er geen ongewilde specialisatie ontstaat. En daar ligt de crux, in het volhouden en erover blijven communiceren, elkaar op de gemaakt afspraken blijven wijzen. Als je partner op woensdag zijn ‘papadag’ heeft en zonder overleg besluit op de woensdagen een cursus te gaan doen en jij dat gat opvult door minder te gaan werken en het probleem oplost (maar er wel geïrriteerd over bent), dan gaat er iets mis. En andersom geldt dit natuurlijk ook.
Zodra er een kind is en jullie een gezin zijn, hebben alle beslissingen over tijd en geld impact op het hele gezin. En dat is wezenlijk anders dan toen jullie nog een kinderloos stel waren.
